Magie maak je niet, het zoekt je op. Het is een onverklaarbaar luchtig en licht verschijnsel wat mij in de meest extase stemming van blijdschap kan brengen.
Al een tijdje ben ik bezig met waar ik mezelf en anderen mee kan helpen. Wat is mijn magie, waar word ik blij van, wat geeft mij energie? Reiki, tarot, creatief bezig zijn, ons gezin, hardlopen, de natuur, reizen, ontmoetingen met anderen, anderen iets leren, culturen ontdekken. Ik schud het nu even uit mijn mouw. Met het teruglezen denk ik:“Dit is het wel.”.
De reden dat dit nu zo enorm mijn aandacht trekt, is het feit dat afgelopen week het een jaar geleden was dat mijn moeder weer naar de zielenwereld is gekeerd. Alle herinneringen en bijbehorende emoties van het jaar ervoor passeerden de revue. Ja, dit kostte aardig wat energie en zette een hoop gemis en verdriet aan.
Met tegenzin gaf ik dit verdriet en gemis alle ruimte om er te mogen zijn. Praten met lieve mensen, delen van het gemis. Niets kwam echt binnen en toch probeerde ik dat wel en probeerde ik me te conformeren aan de input die binnen kwam. Notitie voor mij: niet meer doen. Kost extra veel energie die je al niet hebt.
Op de werkelijke dag ging alles wat mis kon gaan helemaal mis. Keer en keer een tegenslag verwerken tijdens het grote verdriet, blegh. Ik liet alle controle los en ging met de beweging van de dag mee. De ellende werd er niet minder van. Het ermee om gaan ging beter.
Na twee moeilijke dagen veranderde er iets. Tijdens het Reiki geven aan de kinderen, “zag” ik mijn moeder als energie. En niet alleen haar, ook ”zie” ik mijn hoofdgids beter. Ik zet zie tussen haakjes, want in mijn geval betekent het dat ik ze energetisch aanvoel en zo een visueel beeld vorm aan de hand van gevoel.
En die magie blijft doorgaan. De meest mooie mensen delen hun ervaringen, geven mij inspiratie en verwarmen mijn hart. Er is rust en ontspanning in mij gekeerd en dit straal ik ook uit. Eerder op de avond vroeg ik mijn gidsen en engelen om hulp bij het vinden van mijn pad, mijn magie en hiervoor de juiste mensen op mijn pad te sturen.
Prompt maak ik zelf mijn 222ste connectie op een platform waar ik eigenlijk vooral anderen een connectie met mij laat maken. En dan blijkt zij een positivoloog te zijn. Eerlijk, hoe leuk is dit! Ja ja, voor de sceptici moet natuurlijk eerst maar blijken wat het mij gaat brengen. Ik ben al heel dankbaar en opgetogen blij, mocht je het nog niet gemerkt hebben haha, dat zoiets allemaal zo “toevallig” kan gebeuren.
Toeval? Ik geloof er niet meer in. Voor mij zijn het tekens op mijn pad om van te leren, dankbaar voor te zijn, te koesteren en vooral om van te genieten. En dit tik ik met een grote tevreden lach op mijn gezicht en een hart gevuld met warmte.
Veel liefs Dees
Reactie plaatsen
Reacties