Van de week kreeg ik uit mijn dagboek de vraag: “Wanneer voelde je voor het laatst echt gelukkig?” Midden in de hectiek van de week was de vakantie in Valencia met lief en de kinderen het eerste wat ik mij herinnerde.
De vraag liet mij de rest van de week niet los. Werkelijk? Werkelijk? Neee toch? Was dit echt het laatste moment dat ik echt gelukkig was?
Met de zon op mijn bol genoot ik vandaag van mijn fietstocht. Badaboem! Happiness struck me by lightning.
Ware geluk zit in zoveel kleine dingen dat ik ze praktisch voor lief neem. Dansen, een kopje koffie in de zon, proberen een leuke foto te maken voor deze post, je dochter die afscheid neemt en je als ouders ook het feestje mag meevieren. Leuke collega’s met wie je mag werken. Suppen en mesmorizing met familie.
‘s Nachts wakker worden en de kamer van de kinderen even binnenlopen om naar hun slapende snoetjes te kijken. Je lief naast je een duwtje geven zodat hij van houding verandert omdat hij snurkt. En dat hij dit ook graag voor je doet omdat hij ook wil dat je kunt slapen.
Random op straat naar iemand lachen of vrolijk ‘Hoi!’ zeggen en een lach terug ontvangen. Een kleur uitkiezen voor je muur. Enthousiaste verhalen van je gezin horen en zien dat ze samen genieten.
Zoveel, zoveel kleine geluksmomenten. Dus eigenlijk is mijn antwoord op de geluksvraag: “Elke dag ♥️”
Reactie plaatsen
Reacties